la casa di nonna
Deze foto is gemaakt door mijn dochter toen zij na jaren het oude huis van haar oma opzocht… zo mooi en toch zo triest om te zien hoe een huis in verval kan raken al niemand er meer woont en van houdt. Ooit was dit een prachtige kamer met een oude tegelvloer, wit gepleisterde wanden van bijna een meter dik en een dak met blauw geverfde balken.Alleen een commode en het bed van oma stond erin, opgemaakt met wit antiek beddengoed. Er boven een prentje van de Paus en een getekend portret van haar moeder.
Het doorkijkje op de foto is een blik in de naastgelegen kleine kamer waar de hout voorraad voor de winter lag en zij kratten vol met lege flessen bewaarde voor de jaarlijkse olie en tomaat inmaak. Zelfs de deur is verdwenen. Bijna niet voor te stellen dat ik jaren lang elke zomer hier de vloeren dweilde zodat die lekker fris en koud voelde voor de kleine blote kindervoetjes die hier schaterend en vrolijk rond trippelden en op oma’s bed sprongen. Zomaar een foto…..
This picture has been made some years ago, when my daughter after years visited the old house of her grandmother…. so beautiful and yet so sad to see how a once beautiful house collapse with time passing by. Once this was a beautiful room with its one meter thick plastered white walls, blue painted beams and and antic tiles on the floor
Just a cupboard and grandmothers bed stood in it, covered with antic bedsheets and a picture of the pope and a family member above the bed.
In the little room you’re looking in the wood for winter days was stored as were the bottles for conserving oil and tomato sauce. Now even the door has fallen off. Difficult to imagine that for many many years I washed the floor each summer so it felled clean and cold for the little children feet running around laughing and jumping on grandmothers bed.
